Penentuan
waktu sembahyang lima waktu sehari semalam adalah berdasarkan kepada pergerakan
bumi mengelilingi matahari yang ditentukan dengan 'tanda' atau 'kejadian'.
Waktu
Maghrib bermula apabila terbenam matahari di ufuk barat. Terbenam matahari bermaksud
tidak nampak lagi matahari. Terbenam matahari juga dikira tempoh akhir berpuasa,
yakni boleh berbuka.
Tempoh
waktu sembahyang Maghrib pula sehingga hilangnya mega merah (warna merah) di ufuk
barat.
Ini berdasarkan hadis Rasulullah SAW yang
bermaksud: “Waktu maghrib ialah selagi tidak hilang syafaq (mega merah)”. (Hadis
riwayat Muslim).
Dalam hadis lain pula disebut: “Waktu Maghrib
ialah apabila terbenam matahari selagi tidak jatuh mega merah”. (Hadis Riwayat Muslim).
Memang ada pendapat mengatakan waktu Maghrib
luput lebih awal, iaitu waktu maghrib ialah setakat waktu untuk bersuci,
bersedia, dan solat termasuk qabliyyah dan baadiyyah. Selepas itu, habis
waktunya walaupun belum masuk waktu Isyak.
Inilah pendapat sebenar Imam Syafie
dalam qaul jadidnya. Tetapi pendapat ini ditinggalkan oleh muhaqqiqeen mazhab
kerana bersalahan dengan hadis-hadis sahih.
Kata Nawawi: Apabila diketahui hadis-hadis
sahih, maka wajiblah berpegang pendapat ini secara pasti. Tambahan, kaedah Imam
Syafie menyebut: Apabila sahih sesuatu hadis, maka itulah mazhabku. Majmuk
3/30.
No comments:
Post a Comment