Sekarang
keselamatan negara bukan sahaja boleh diganggu gugat oleh pihak musuh luar
dalam bentuk peperangan, ia juga boleh diganggu gugat oleh masalah kekurangan
dan kenaikan harga bekalan makanan asasi. Ia boleh dianggap tsunami senyap untuk menggambarkan keadaan ancaman
akibat kekurangan makanan.
Istilah
ini memang bertepatan kerana kekurangan dan kenaikan harga bahan makanan bukan
sahaja mencetuskan masalah kelaparan dan kekurangan zat makanan, malah ia boleh
menimbulkan suasana tidak aman dan keresahan di kalangan masyarakat awam.
Malaysia
sebagai sebuah negara yang masih belum mencapai tahap sara diri pengeluaran
bahan makanan bagi keperluan penduduknya tidak terkecuali daripada menerima
tempias tsunami senyap ini.
Takrifan
berkenaan jaminan barangan makanan perlu kita perhalusi. Jaminan makanan bagi
sesebuah isi rumah bermaksud setiap ahlinya mempunyai capaian kepada barangan
makanan secara mencukupi pada bila-bila masa bagi membolehkan mereka menjalani
satu kehidupan secara giat dan sihat. Jaminan makanan ini merangkumi
keperluan-keperluan minimum ke atas perkara-perkara berikut:
Sumber yang tersedia dan mencukupi baik dari sudut khasiat dan
keselamatan, dan jaminan kemampuan untuk memperolehi makanan melalui cara yang
yang diterima ramai (maksudnya tanpa perlu menggunakan bekalan kecemasan,
mencari-cari, mencuri dan sebagainya)
Kita
boleh katakan jaminan barangan makanan penting bagi memastikan masyarakat
memperoleh makanan asas yang berkhasiat tanpa perlu berhadapan dengan masalah
kekurangan bekalan atau terpaksa membayar pada harga yang melampau.
Malaysia
sudah menggariskan matlamat untuk meningkatkan jaminan makanan kepada
masyarakat melalui Dasar Pertanian negara (1998-2010). Namun begitu mana
matlamat ini tidak mencapai sasaran, walaupun telah menunjukkan kesan positif.
Berdasarkan
kepada maklumat-maklumat data yang dimuatkan di dalam Rancangan Malaysia ke
Sembilan (RMK9), tahap sara diri Malaysia bagi komoditi beras untuk 2005 berada
pada tahap 72% sahaja.
Manakala bagi sayur-sayuran, keluaran perikanan, daging
lembu dan susu masing-masing berada pada kadar 74%, 91%, 28% dan 5% sahaja.
Ini
secara tak langsung menggambarkan betapa tidak terjaminnya kestabilan paras
harga makanan penduduk Malaysia selain mereka juga terdedah kepada ancaman
kekurangan bekalan kerana masih perlu bergantung kepada import luar.
Malaysia
memang terkenal sebagai negara pertanian.
Tanah pertanian di Malaysia mencecah lebih 6.38 juta hektar tanah. Namun, keluasan untuk tanaman padi yang
menjadi bekalan makanan ruji negara hanya hanya 428,780 hektar (2010) Keluasan
ini berkurangan berbanding 0.452 juta hektar pada 2005 dan 2000 sebanyak 0.478
juta hektar.
Berdasarkan perkembangan
sekarang, banyak tanah sawah telah ditukar kepada status tanah perumahan dan
perindustrian, kawasan tanaman padi negara akan terus berkurangan.
Tanaman
padi merupakan tanaman keselamatan yang perlu dijaga untuk mempastikan bekalan
makanan ruji sentiasa mencukupi untuk rakyat Malaysia.
Di
sini pihak pembuat dasar perlu peka dalam menentukan keutamaan sesuatu dasar
yang ingin dilaksanakan. Keperluan mengeluarkan bahan makanan pada tahap sara
diri sepatutnya lebih diutamakan daripada menghasilkan tanaman komoditi untuk
eksport.
Tidak dinafikan, tanaman padi (Oryza sativa) di Malaysia merupakan
satu aktiviti penting yang membekalkan beras kepada penduduk Malaysia. Berdasarkan
statistik 2010, hasil pengeluaran padi adalah sebanyak 2.458 juta metrik tan
dengan nilai pengeluaran RM 2.165 billion (Laporan Statistik Agromakanan ,
Kementerian Pertanian Malaysia Tahun 2011).
Laporan
tersebut juga menyatakan purata penghasilan padi sebanyak 3,782 kg sehektar
dengan penghasilan paling tinggi mencecah sebanyak 10 metrik tan sehektar
seperti di sekitar sawah di Sekinchan, Selangor.
Jika padi tersebut diproses
kepada beras, hasilnya sebanyak 1.265 juta tan metrik beras dihasilkan untuk
kegunaan rakyat Malaysia. Ini mencukupi untuk bekalan sebanyak 70% kadar
kecupan makanan (SSL - self sufficiency level) dalam negara di mana sebanyak
570,000 metrik tan lagi perlu diimpot dari luar negara.
No comments:
Post a Comment