SERANGAN PEMIKIRAN CARA BANTUAN KEMANUSIAAN

Satu fenomina tidak dapat dinafikan mengenai kedudukan umat Islam ialah berdepan krisis kemiskinan. Majoriti umat Islam di seluruh dunia dalam keadaan miskin, kecuali kelompok tertentu dan di negara kaya pengeluar minyak.

Di kalangan orang miskin, mereka terpaksa mengharapkan bantuan pihak lain untuk memenuhi keperluan hidup. Pihak kerajaan menjadi sandaran untuk mendapat bantuan, selain baitulmal dan badan bukan kerajaan.

Terdapat juga bantuan disalurkan melalui badan agama bukan Islam. Bantuan disalurkan oleh kumpulan ini tidak menumpukan kepada sesuatu agama sahaja.

Tidak terkecuali mendapat bantuan ialah penganut agama Islam. Secara dasarnya, bantuan itu tidak salah untuk diterima. Namun, apabila dihalusi, bantuan itu ada udang di sebalik batu.

Bantuan itu bukan satu bentuk bantuan biasa. Sebaliknya ia berbentuk 'dakwah' memperlihakan agama mereka lebih baik dan cakna kepada orang ramai.

Lama kelamaan, imej agama itu akan diterima oleh penganut Islam. Mereka akan terperangkap dengan taktik licik pihak yang memberi bantuan.   

Malah dalam keadaan tertentu, penerima bantuan, khususnya tempat tinggal, akan tinggal atau menginap menggunakan kemudahan rumah ibadat agama lain.

Walaupun, mereka tidak secara nyata menyuruh atau menyebarkan agama mereka, sedikit sebanyak memberi keyakinan kepada orang Islam berkenaan bahawa individu atau pihak yang menolong mereka itu lebih baik dan begitu juga dengan agama anutan mereka.

Perkara ini bukan saja berlaku di negara bukan Islam, bahkan turut berlaku di negara Islam termasuk di Malaysia.  

Untuk mengelak kes berkenaan berlaku, pengurusan kebajikan umat Islam perlu lebih proaktif mengenalpasti dan menguruskan bantuan kepada golongan yang layak.

Buktikan bahawa umat Islam amat mementingkan hubungan dan bantuan sesama umat Islam. Individu Islam tidak akan diabaikan oleh saudara seagamanya.