Tamatnya Perang Dunia
Pertama merupakan detik cukup signifikan buat dunia Islam. Ia sebagai tanda
berakhirnya empayar Islam dan sehingga kini tiada satu kerajaan pun berjaya
dibentuk setanding era kegemilangan Islam.
Puncanya
bermula apabila majoriti umat Islam mula hilang pegangan dan lebih mencintai
keduniaan. Kecintaan kepada kedudukan, kemewahan, wang dan kemegahan telah
digunakan sebaik mungkin oleh musuh untuk memusnahkan serta memecahbelahkan
umat Islam.
Gerak
kerja musuh Islam cukup mudah iaitu dengan memanipulasikan kelemahan umat Islam
pada masa itu. Antara strategi manipulasi itu adalah dengan mewujudkan
permusuhan antara umat Islam bangsa Turki yang ketika itu mentadbir Empayar
Uthmaniah bersama bangsa Arab yang menetap di Tanah Arab ketika itu.
Musuh
Islam tidak perlu berperang tetapi hanya dengan satu muslihat iaitu membawa
permusuhan sehingga berakhirnya empayar Islam.
Catatan
sejarah menceritakan bagaimanakah
musuh Islam telah melakukan muslihat untuk melemahkan umat Islam. Antara kaedah yang
dilakukan ialah mereka (musuh Islam) telah menemui bangsa Arab di Tanah Arab
dan mempersoalkan sikap mereka yang membiarkan bangsa Turki memerintah serta
memegang jawatan khalifah.
Musuh itu
berkata, Nabi Muhammad SAW berketurunan Arab dan bahasa dalam al-Quran pun
adalah bahasa Arab, jadi tidakkah mereka berasa malu dengan situasi berkenaan.
Tipu muslihat itu telah berjaya mempengaruhi segelintir bangsa Arab.
Sekumpulan
bangsa Arab mula memerangi bangsa Turki yang tinggal di Tanah Arab. Dalam satu
kejadian, mereka dikejar hingga ke Kaabah dan dikepung di situ.
Semasa
dikepung itu, mereka sempat memegang tali kain Kaabah sambil berdoa memohon
perlindungan Allah. Ketika itu juga tangan mereka dipotong oleh bangsa Arab.
Ternyata
kejadian tersebut membawa kesan buruk kepada jalinan hubungan ummah yang dibina
oleh para khalifah Islam sebelum itu.
Tindakan
sekumpulan bangsa Arab itu telah mewujudkan konflik sesama sendiri dalam
empayar Islam ketika itu.
Keadaan
itu diburukkan lagi apabila ada dalam kalangan bangsa Arab dan Turki mula
meniupkan semangat nasionalisme masing-masing. Tiupan semangat nasionalisme
bukan sahaja menjadikan umat berpecah mengikut bangsa walaupun jelas
bertentangan dengan al-Quran dan hadis Rasulullah, bahkan lebih daripada itu.
Golongan
nasionalis itu telah melakukan perubahan secara total. Mereka berusaha menyerap
elemen sekular dan antara yang terlibat ialah Mustafa Kemal Atatürk.
Mereka
berusaha meminggirkan terus ajaran Islam. Azan solat tidak lagi dilaungkan.
Al-Quran bukan hanya tidak lagi dibacakan, bahkan kitab Allah itu diletakkan
dalam muzium sebagai bahan pameran sejarah sahaja.
Ayat-ayat
al-Quran hanya layak sebagai bahan hiasan dinding dan bukan lagi untuk difahami
serta diamalkan dalam kehidupan seharian umat Islam ketika itu.
Ternyata,
mereka berjaya melakukannya.
Kejayaan
musuh Islam itu masih ada lagi hari ini. Umat Islam hari ini pandai baca
al-Quran tetapi tidak begitu memahami dengan jelas kandungan kitab suci itu.
Malah, ada kalangan
kita yang bangga meletakkan al-Quran dalam kereta dengan hiasan yang cantik dan
mempesonakan. Tetapi, apakah itu tujuan Allah menurunkan al-Quran?
No comments:
Post a Comment